Maandag 6 september bezocht de gemeenteraad het asielzoekerscentrum (AZC) dat gehuisvest is in de voormalige Isabellakazerne. Namens de fractie waren Suzanne van Wiggen, Ton van der Vossen en Ben Brands aanwezig. Suzanne doet hier verslag van de ervaringen.
We zijn hartelijk ontvangen door de locatiemanager en enkele medewerkers en ook de bewoners van het AZC zelf stonden klaar voor ons. We kregen uitleg over de huidige procedure die helaas nog vaak wijzigt. Hierdoor is vooral voor buitenstaanders vaak niet duidelijk wat er allemaal speelt rondom asielzoekers. Momenteel verloopt de procedure zeer snel. Mensen die Nederland in komen en niet vanuit Europa naar ons zijn gereisd, wordt binnen 28 dagen bepaald wat de status is van een asielzoeker. Krijgen ze een verblijfsvergunning, moeten ze terug of is het nog niet helemaal duidelijk. De verhouding is ongeveer 40:40:20. Er komen jaarlijks zo’n 15.000 asielzoekers naar Nederland –dat waren er ooit 80.000. Overigens komen ze meestal niet specifiek naar Nederland maar meer naar Europa en belanden ze toevallig hier.
In Vught staan 3 woongebouwen en in tegenstelling tot andere locaties waar vaak sprake is van nieuwbouw, zijn de gebouwen behoorlijk gedateerd met veel gezamenlijke ruimtes waardoor er weinig privacy is. Toch geven veel mensen de voorkeur aan de locatie omdat het ook sfeervol is en tot op zeker hoogte enige sociale veiligheid biedt. Er is 1 gebouw speciaal voor vrouwen en ook dat wordt erg gewaardeerd. 1x per week is er een meldplicht en dan wordt er weleens geconstateerd dat er mensen vertrokken zijn met onbekende bestemming; vaak zijn die het slachtoffer van mensenhandel . Dat aspect valt nooit helemaal uit te bannen. Er schijnt zelfs meer geld om te gaan in de mensenhandel dan in de drugshandel.
Mensen leven van € 56,12 per persoon per week. Daarvan moeten ze alles doen. Eten, drinken,kleding, toiletartikelen en schoonmaakspullen voor de eigen leefruimte. Men mag 26 weken per jaar werken maar een deel daarvan moet dan als kostgeld worden afgestaan. Dat is dus geen vetpot maar toch kiezen veel bewoners er wel voor om op die manier sneller te integreren en om een nuttige dagbesteding t e hebben. Bewoners helpen ook vaak mee met de dagelijkse klussen van het centrum zelf zoals reparaties, schoonmaken van het terrein enz.
Kinderen gaan overdag naar school in Oisterwijk. Mensen met een verblijfsstatus krijgen ook Nederlandse les ; de andere groepen nog niet. Zolang niet duidelijk is wat er gaat gebeuren wordt je niet echt betrokken bij de Nederlandse samenleving zodat een eventueel terugkeerproces wat makkelijker verloopt.
We mochten in 1 gebouw een paar kamers zien, sommige nog onbewoond -> die bewoners zouden de volgende dag arriveren en sommige bewoond. Het valt vooral weer op hoe klein de vertrekken zijn in relatie tot het aantal mensen dat er woont. Toch hoor je de mensen niet klagen en leveren korte ‘handen en voeten’ gesprekken op dat de bewoners over het algemeen best tevreden zijn met hun tijdelijke verblijfruimtes en dat niet graag in een nieuw AZC worden gehuisvest.
We verlaten het terrein met de boodschap van het management dat zowel asielzoekers áls de medewerkers heel graag zouden willen dat de unieke locatie in Vught behouden blijft als opvangcentrum. Wij moeten in 2012 daarover weer beslissen. Toen het AZC in feite een uitzetcentrum was hadden wij als partij daar behoorlijk wat moeite mee maar nu de functie van de Isabellakazerne weer eigenlijk terug is in de oude functie van opvangcentrum en gelet op de reacties van inwoners en medewerkers, zouden wij als PvdA-GroenLinks wel weer eens terug kunnen vallen op ons oude standpunt: laten we vooral ervoor zorgen dat asielzoekers goed worden opgevangen en begeleid. Hetzij naar een langdurig verblijf in Nederland, hetzij naar terugkeer. En als dat in Vught goed kan, waarom dan niet hier?
Suzanne van Wiggen
