Wat gaat het college doen als medio 2015 de Vughtse gelden die bestemd zijn voor Jeugdzorg op zijn? En wat gaat het college doen als de mantelzorgers “omvallen”, omdat er te weinig vrijwilligers zijn die hen af en toe kunnen ontlasten? Zomaar twee vragen die ik vorige week donderdag tijdens de raadsvergadering aan Saskia Heijboer stelde. Haar antwoorden waren voor onze fractie beslist niet bevredigend.
Net zoals in de commissievergadering van eind september uitte ik tijdens de vergadering wederom het ongenoegen van onze fractie over het ontbreken van de lokale invulling in de beleidsplannen en verordeningen. Wij hadden graag (per keuze) een onderbouwing gezien waaruit blijkt dat die keuze ook daadwerkelijk de beste is voor Vught. Want iets kan wel een goede keuze zijn voor Sint-Oedenrode, maar wie zegt dat je dit één-op-één op de Vughtse situatie kunt leggen?
Raad als klapvee
En wat te denken van de invloed die wij als raad nog kunnen hebben? De plannen en verordeningen liggen er en wij mogen nu fungeren als waren we klapvee, maar er daadwerkelijk nog iets over kunnen zeggen, nou nee. Terwijl het voor ons – als raadslid in een dorp waar bovengemiddeld veel zorginstellingen aanwezig zijn en een significant percentage van de inwoners een zorgvraag heeft of krijgt (denk aan vergrijzing en dementie) – van belang is te weten of wij lokaal bijvoorbeeld kunnen afwijken van de regels ten aanzien van eigen bijdrages. Zorg moet immers wel betaalbaar blijven, ook voor degenen onder ons die een laag inkomen hebben. En wat te denken van gezinnen die (nog) niet over een voldoende eigen netwerk beschikken om op terug te vallen voor mantelzorg. PvdA-GroenLinks vindt dat op zo’n moment de gemeente hulp moet bieden. En hoe gaan we in Vught om met de inzet van Persoons Gebonden Budgetten (PGB)? Mogen zorgvragers daar zelf een keuze in maken? En hoe wordt de hoogte bepaald?
Zorg voor iedereen?
Daarnaast maakt de fractie PvdA-GroenLinks zich ernstig zorgen over het ontbreken van een analyse over de eventuele risico’s. En dan niet zozeer in harde cijfers uitgedrukt, maar meer of er wel grondig over nagedacht is welke gaten er mogelijk kunnen vallen en hoe de gemeente die denkt te gaan oplossen? Zoals overbelasting van mantelzorgers, op wie een veel groter beroep wordt gedaan over een paar maanden. En kan iedereen in Vught er inderdaad blind op vertrouwen dat hij ook volgend jaar de (professionele) zorg krijgt die hij nodig heeft?
Helaas stonden wij redelijk alleen in onze twijfels. Van de VVD fractie waren er slechts lovende woorden voor de wethouder en ook vanuit de fractie van Gemeente Belangen, voor wie het hamerstukken zijn, kwam weinig kritiek. En alhoewel D66 de transities wel met spanning tegemoet ziet, overheerst ook daar optimisme. Voor de tegengeluiden moesten we die avond terecht bij de SP en het CDA, waarbij de SP met amendementen kwam om garanties af te dwingen voor Vughtenaren die een zorgvraag hebben of krijgen. Geen van deze amendementen redde het.
Dat gaat naar Den Bosch toe…
Uit mijn netwerk had ik net voor de vergadering vernomen dat het Activiteitencentrum in Vught, waar ik in maart jl. een middag meeliep gaat sluiten. Mijns inziens valt dit niet te rijmen met de op handen zijnde groeiende vraag naar gespecialiseerde dagbesteding voor bijvoorbeeld ouderen (met dementie) en het feit dat wordt benadrukt dat de zorg zo dichtbij als mogelijk moet worden geregeld.
Hoe kan het dat een centraal gelegen locatie die bij uitstek goed toegerust is op dagbesteding haar deuren moet sluiten en dat de cliënten die daar al jaren komen naar Den Bosch moeten uitwijken?
Ik kan daar met mijn pet niet bij!
Stevige belofte
In haar beantwoording gaf wethouder Heijboer onder andere aan dat het nooit zo zal zijn dat het geld op is (zoals ik suggereerde). Er is een “potje’’ van 3,5 ton aanwezig waar uit geput kan worden op het moment dat de toegekende rijksgelden op zijn.
Met de slotopmerking van de wethouder – “Niemand zal om financiële redenen tussen wal en schip vallen. Dat kan en dat mag niet gebeuren. En dat zal ook niet gebeuren.” – in mijn achterhoofd zie ik de komende maanden met spanning tegemoet.
Voor onze fractie bleef buiten kijf staan, als enige, tegen de beleidsplannen en verordeningen te stemmen.
Floor Bink